Filmy portier, winda

"Królestwo" to nazwa wielkiego szpitala w Kopenhadze. Doktor Stig Helmer (Ernst-Hugo Järegard), kłótliwy szwedzki neurochirurg nienawidzący Duńczyków, spóźnia się na poranne spotkanie. Podczas jego nieobecności rejestrator Hook (Soren Pilmark), przyjmuje pacjentkę, starszą panią Drusse (Kirsten Rolffes) na badanie mózgu. Jej syn, Bulder (Jens Okking), technik i pielęgniarz, pragnie uprzyjemnić kolejny, dwudziesty piąty już pobyt matki na oddziale neurologicznym. Helmer dostaje furii uważając, że nadszarpnięto jego autorytet i nakazuje natychmiastowe wypisanie pani Drusse, tym bardziej, że odkrywa jej podręcznikową wręcz symulację. Syn admini-stratora szpitala, stażysta Mogge (Peter Mygind) zostaje odtrącony przez piękną pielęgniarkę Camillę (Solbjorg Hojfeldt). Chcąc zamanifestować swe niezadowolenie odcina głowę ciału leżącemu w kostnicy i podrzuca do jej pokoju w plastikowej torbie. Ale torbę otwiera przypadkowa studentka i Mogge musi ją ukryć w swojej szafce. Administrator szpitala, doktor Moesgaard (Holger Juul Hansen) ostrzega Helmera, że matka małej dziewczynki Moony, którą ostanio operował, zamierza go zaskarżyć o błędy w sztuce lekarskiej. Szukając ochrony, Helmer przyłącza się do sekretnego stowarzyszenia wzorującego się na masonerii. Pani Drusse ciągle słyszy w szybie windy płacz młodej dziewczyny i chce ustalić, do kogo należy usłyszany głos. Odkrywa, że w 1919 roku mała dziewczynka Mary, została zamordowana w szpitalu "Królestwo" przez własnego ojca, wybitnego lekarza Aage Krügera (Udo Kier).

Królestwo jest czarną komedią, a po części horrorem, którego akcja rozgrywa się w ogromnym kopenhaskim szpitalu noszącym nazwę Riget, czyli Królestwo. W tym szpitalu, jak to w szpitalu, po korytarzach kręcą się lekarze, pacjenci... No i duchy. W Królestwie II Lars von Trier rozwija te same wątki, co w części I, wprowadza również nowe: przeobraża jednego z bohaterów w zombie i przedstawia narodziny Małego Brata - dziecka demona i kobiety...

Podobno pieniądze szczęścia nie dają, ale wszyscy wiemy, że ich brak mało kogo nastraja do śmiechu. Kiedy więc trafia się ku temu okazja, czemu by nie wyciągać ręki po naprawdę dużą gotówkę...? Te trzy kobiety różni wszystko. Pochodząca z wyższych sfer Bridget (Diane Keaton) od zawsze zajmowała się jedynie domem i dziećmi, a życie na wysokim poziomie zapewniał jej doskonale zarabiający mąż. Nina (Queen Latifah), samotna matka, od lat ciężko pracuje, aby utrzymać siebie i synów. Młodziutka Jackie (Katie Holmes) to wolny duch, szalona dziewczyna z nadmiarem energii, bez zobowiązań i nie mająca nic do stracenia. Zrządzenie losu sprawia, że te jakże odmienne kobiety spotykają się w Banku Rezerw Federalnych, gdzie pracują na stanowisku... sprzątaczek. Wkrótce połączy je też plan wielkiego skoku na kasę.

Perypetie małżeństwa detektywów, którzy pomagają ludziom w rozwiązywaniu problemów egzystencjalnych takich jak: kryzys wieku średniego, przekonanie, że "moje życie nie ma sensu i jest jedną wielką pomyłką". Wśród ich "pacjentów" znajduje się między innymi troje ludzi uwikłanych w miłosny trójkąt.

Film składa się z czterech nowel. W centrum każdej opowieści znajduje się kobieta. W "Kronice nieustającej miłości" młody chłopak jest tak rozkochany w dziewczynie, że nie poświęci miłości dla chwilowej przyjemności. W drugiej noweli "Dziewczyna i zbrodnia" reżyser ulega fascynacji młodą kobietą, która wyznaje, że zabiła ojca. Trzecia opowieść "Nie szukaj mnie" rozgrywa się w Paryżu. Stolica Francji to miasto, gdzie rozpada się wiele związków, tym razem jednak zerwanie zbliża do siebie dwoje ludzi. Tematem ostatniej historii "Upadłe ciało" jest sublimacja miłości.

Czterdziestokilkuletni Philippe Roberge mieszka w Quebecu. Uważa, że nikt go nie słucha i nie bierze na poważnie. Absolwent filozofii kultury naukowej, obronił swoją rozprawę doktorską za drugim razem. Jednak teoria interesów w przestrzeni kosmicznej, którą opisał w swojej dysertacji jest odrzucona przez środowisko naukowe...