Filmy szpital, zima

Młode małżeństwo po stracie swojego ukochanego dziecka decyduje się zaadoptować dziewięcioletnią dziewczynką. Z czasem jednak z przerażeniem odkrywają, że z ich nowym dzieckiem jest coś nie w porządku.

Klasyka polskiej kinematografii. Serial Konrada Nałęckiego powstał na podstawie książki Janusza Przymanowskiego, który jest także współautorem scenariusza. Nakręcono trzy serie przygód załogi „Rudego” – łącznie 21 odcinków. PRL-owskie władze chętnie traktowały serial jako materiał propagandowy, prezentujący obowiązującą wówczas wersję historii z polsko-radzieckim sojuszem na pierwszym planie. Janek wstępuje w szeregi Wojska Polskiego do oddziału wojsk pancernych. Zostaje włączony do załogi czołgu o numerze 102. Wraz ze swoimi wiernymi towarzyszami broni Olgierdem, Gustlikiem, Grigorijem i psem Szarikiem rusza wyzwolić ojczyznę. Dla dzisiejszego widza „Czterej pancerni i pies” pozostają znakomitą produkcją wojenno-przygodową. Zrealizowane z rozmachem sceny batalistyczne, trzymająca w napięciu akcja, zabawne dialogi i przede wszystkim doskonałe postacie stworzone przez wybitnych aktorów – to nieprzemijające wartości serialu.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Dwunastoletni Oskar (Kåre Hedebrant) nie ma przyjaciół. Każdego dnia jest nękany przez silniejszych kolegów, którym nie potrafi się przeciwstawić. Pewnego dnia spotyka tajemniczą dziewczynkę o imieniu Eli (Lina Leandersson). Jej pojawienie się rozpoczyna serię śmierci i makabrycznych wydarzeń. Oskar zdaje sobie sprawę, że Eli nie jest zwyczajną istotą. Nie jest jej zimno. Nie jada słodyczy. Nie sprawia jej problemu ułożenie kostki Rubika. Z biegiem czasu chłopiec przekonuje się, że dziewczynka nie potrafi żyć bez... ludzkiej krwi. Dziecięca więź okazuje się jednak silniejsza niż strach...

Karierowicz z Pułtuska marzy tylko o jednym – o władzy. Pewnego dnia dostaje nominację na „eksponowane stanowisko” w stolicy. Ma być gospodarzem domu w jednym z bloków na Ursynowie. Mieszkańców zniechęca do siebie już podczas przeprowadzki, która obfituje w niespodzianki i konflikty. Okazuje się, że operator dźwigu Zbigniew Kotek i lekarz Zygmunt Kołek otrzymali przydział na to samo mieszkanie. Jedynym wyjściem jest przedzielenie lokalu na pół. Ubecy mają założyć podsłuch u opozycjonisty prof. Dąb-Rozwadowskiego, ale pluskwa trafia do innego lokatora. Tajniacy podsłuchują nauczycielkę flirtującą z zapalonym myśliwym, docentem Furmanem. Ten opowiada jej o wyczynach na polowaniu. Nic dziwnego, że UB uznaje profesora za groźnego terrorystę. Najbardziej niezadowolonym z przydziału M jest weteran praskich podwórek, wielbiciel wódki i gołębi, Józef Balcerek. Robi wszystko, by pozostać wśród kumpli. Ale i jego opór zostaje złamany przez władzę. Gospodarz domu z finezją zatruwa życie lokatorom. Wydaje zarządzenia, orzeka w kwestiach spornych, nie waha się inwigilować życia sąsiadów. W końcu mieszkańcy tworzą tajną opozycję i zaczynają bojkotować rządy Anioła.

Kevin McCalister (Macauley Culkin) znowu daje się we znaki - tym razem mieszkańcom Nowego Jorku. z odpowiednią ilością gotówki i kart kredytowych, zamienia metropolię w swój prywatny plac zabaw. Najwięcej utrapienia mają z nim znani z poprzedniego filmu dwaj gamoniowaci włamywacze (Joe Pesci i Daniel Stern), którzy właśnie w Nowym Jorku planują swój wielki skok.

Juno to bardzo inteligentna dziewczyna, która zachodzi w ciążę. Nastolatka do całej sytuacji podchodzi z ogromnym dystansem i postanawia znaleźć dziecku odpowiednich rodziców, gdyż sama nie czuje się na siłach, aby zostać dobrą matką. W ten sposób poznaję Vanessę i Marka...

Oparta na faktach opowieść o najgorszym skoczku świata.

Główny bohater filmu Bertram Pincus (Ricky Gervais) to człowiek, którego zachowanie w stosunku do innych ludzi pozostawia wiele do życzenia. Niespodziewanie podczas rutynowej operacji umiera i po 7 minutach cudownie ożywa. Odkrywa niespodziewany dar, który staje się dla niego przekleństwem - może się kontaktować z duchami, a co gorsze duchy chcą się kontaktować z nim. Szczególnie jeden jest bardzo aktywny - Frank Herlihy (Greg Kinnear), prosi go, aby powstrzymał zbliżające się małżeństwo jego byłej żony.

Weź haust mroźnego powietrza, zaciągnij się śniegiem – i pozwól sobie na najdziwniejszą podróż zimową, jakiej doświadczyłeś w kinie. Surrealistyczny, absurdalny, zostawiający na białym puchu ślady czarnego humoru film Hlynura Pálmasona zabiera nas do górniczej osady położonej w środku lasu. Mieszkają tu, jak przystało na bajkę, dwaj bracia. Jeden z nich, ten młodszy, pędzi bimber, desperacko tęskni za miłością i powtarza, że każdy ma w sobie ciemną stronę. W świecie filmu jej metaforą jest kopalnia, gdzie światła czołówek z trudem rozpraszają mrok, w którym cicho narasta napięcie pomiędzy pracującymi mężczyznami. Wizyjni, zaskakujący, intensywnie oddziałujący poprzez obrazy Zimowi bracia opowiadają właśnie o tym, co ukryte: o rywalizacji, agresji, pragnieniu zemsty, które wydobyte z kopalni ludzkiej duszy ranią i niszczą. Ale także o tym wszystkim, co może powstrzymać ciemność.